
Opiniestuk van Ida Eling
De Omgevingsvisie 2040 van de gemeente Barneveld presenteert zich als een ambitieus plan voor de toekomst, maar vanuit een liberale optiek roept het diverse kritische vragen op. Hoewel de visie de noodzaak tot duurzaamheid en leefbaarheid benadrukt, lijkt de weg ernaartoe gepaard te gaan met een aanzienlijke mate van sturing en regulering vanuit de overheid.
Een liberale benadering pleit voor een zo klein mogelijke overheid die ruimte laat aan initiatief en ondernemerschap. De Omgevingsvisie daarentegen lijkt soms een top-down benadering te hanteren, waarbij de gemeente te veel op de stoel van de burger en de ondernemer gaat zitten. Natuurlijk is het prachtig om te lezen over 'duurzaamheid' en 'leefbaarheid', maar de vraag is: wíé bepaalt dat dan precies?
Meer ruimte voor de ondernemer en de inwoner.
Vanuit liberaal perspectief missen we soms een beetje het 'laissez-faire'. Waar is de ruimte voor de ondernemer die met een innovatief idee komt, of de burger die simpelweg een extra schuur wil bouwen zonder een vijftien pagina's tellend rapport in te dienen? De visie ademt een zekere planeconomische geur, alsof Barneveld een gemeente moet worden waar alles tot in de puntjes gereguleerd is. Waar is de spontaniteit, de 'gekke' ontwikkeling die niemand had voorzien maar die achteraf briljant bleek?
Keuze vrijheid werkt alleen als er keuzes zijn.
De vraag is of het plan goed kijkt naar wat alle verschillende inwoners en bedrijven nodig hebben. Volgens liberale ideeën moet iedereen zelf kunnen kiezen en moeten er verschillende mogelijkheden zijn. Maar dit plan lijkt meer te neigen naar één aanpak voor iedereen. Ook is er de zorg dat als het plan te veel focust op mooie natuur en milieudoelen (hoe goed dat ook is), dit de economische groei en de concurrentiepositie van Barneveld kan tegenhouden. Zonder genoeg actieve bedrijven is er op de lange termijn geen geld voor belangrijke maatschappelijke zaken. Een echt liberaal plan voor de omgeving zou meer helpen en minder sturen, en vertrouwen hebben in de kracht en de slimheid van de mensen zelf.
Ruimte voor de ongetemde geest in 2040.
Conclusie: een visie met goede intenties, maar voor de liberale geest blijft het een beetje als een kip die weliswaar scharrelruimte krijgt, maar wel binnen een van tevoren afgebakend, door de gemeente goedgekeurd hek. Laten we hopen dat er in de uitvoering toch nog ruimte is voor de ongetemde Barneveldse geest, anders wordt 2040 wel heel voorspelbaar… en dat is toch zonde van een gemeente die bekend staat om zijn veilingen, waar onvoorspelbaarheid juist deel is van de charme!
Met liberale groet,
Ida Eling